Stroeten waren vroeger moerassige en veenachtige stukken land. De tegenstelling met nu kon niet groter zijn. De Stroetweg is een klinkerstraat met een uiterst bescheiden breedte: ruim drie meter. Het is een van de vele straten in Noordbarge waar je geen overburen hebt. Er staan negen huizen, waarvan de gelukkigsten uitkijken op een prachtige school, Vrije Basisschool De Stroeten, anderen hebben het zicht op een door eiken omzoomd veldje met een middeleeuwse uitstraling, weer anderen zien de puntdaken van pas verbouwde schuren en tenslotte is er slechts een handvol Stroetwegbewoners dat de achtertuin van Huizingsbrinkweg- of Ermerweghuizen in het vizier heeft. Voor de school is een verlaagd voetbalterreintje met twee doelen. Een oprijlaantje leidt naar het schoolplein. Vanaf de Stroetweg lijkt het alsof er kijkgaten in de schoolmuren zitten.
De Stroetweg ademt de rust van een verlaten dassenburcht of een kerkplein op maandag. Vooral ’s ochtends vroeg, wanneer nevelen je blik wazig maken alsof je door een beslagen doucheraampje kijkt, is het er prachtig. De puntdaken, gelijkbenig of niet, priemen omhoog als driehoeken in een wiskundeboek. Roodborstjes, konijntjes, veldmuizen en een verdwaalde eekhoorn foerageren en dartelen alsof ze elke dag op schoolreis zijn.
Overdag maken postbodes fluitend hun ronde, en rijden bestelbuschauffeurs stapvoets om maar zo lang mogelijk op de Stroetweg te blijven. Als de vrije school uitgaat hoor je een rustig geroezemoes van kinderstemmen. Het grasveld voor de verbouwde schuren oogt weids en ligt er verlaten bij. Hier is landelijke ruimte zoals ruimte is bedoeld: groen en overvloedig. Het is er zo rustig dat zelfs de eikenprocessierupsen de eiken om het grasveld nog niet hebben ontdekt.
Nog een paar foto’s hier
Dit is een totaal verkeerd beeld van de Stroetweg de verslaggever was op pad toen het schoolvakantie was. De Stroetweg is een van de drukste straten van Noordbarge waar dagelijks tientallen vervuilende auto’s de buurt verpesten door te parkeren onder eeuwen oude eikenbomen die hierdoor dreigen ten onder te gaan. Noordbarge is niet meer het dorp van vroeger, auto’s parkeren her en der en een school met 900 leerlingen hoort al helemaal niet in een dorp. Er wordt veel te hard gereden in een wijk met 30 kilometer en dat vooral door eigen bewoners. Kom straks maar weer eens kijken na de schoolvakantie je weet niet wat je ziet s’morgens om half negen.
Dit beeld klopt inderdaad totaal niet, het zijn de ouders van de school gaande kinderen die racen door de straat en dat geldt ook voor de postbezorgers…