Er zijn weinig wijken in Emmen waar zoveel woonhuisloze of woonhuisarme straten zijn als in Noordbarge: Melkweg, Ome Luut zien Steegie, Laadweg, Siebrandsweg, Scheperstraat, Kuilweg en dan de langste van de zo goed als kale wegen: de Schapenveenweg. Hoort de Schapenveenweg eigenlijk wel bij Noordbarge of is het een deel van Westenesch? De historische commissie schaart de weg met slechts één woonhuis, dat merkwaardig genoeg 12 als huisnummer heeft, tot Noordbarge, daar moeten we het dan maar mee doen.
De Schapenveenweg is bij uitstek een weg voor wandelaars en fietsers, want verboden voor auto’s. Daarmee is het een van Emmens bekendste en meest gebruikte sluiproutes, voor mensen die niet te laat in Westenesch willen arriveren. De aanleg van een groot parkeerterrein, ooit bedoeld als overloop voor Wildlands, maakt dat de weg iets gewoons, iets dorps krijgt. Dit parkeerterrein zou ideaal zijn als proefrijdgebied voor zeventienjarigen die het autorijden willen leren of, en hierover wordt gespeculeerd, een modern camperterrein.
Voordien was de Schapenveenweg niet meer dan een passage door een groen gebied, bewoond door hazen, konijnen, en een verdwaalde ree. Halverwege is een ‘veentie’ een laag, moerassig gedeelte, waar rietpluimen staan te wuiven waardoor het lijkt op een heliofytenfilter, zoals dat verderop te zien is op de hoek Ermerweg/Hondsrugweg. Deze waterpartij zorgt voor een geheel eigen vegetatie en ook een geheel eigen faunabestand. Het zicht op Wildlands maakt deze weg aantrekkelijk. In de verte is altijd iets te zien. Soms zie je zelfs leeuwen op kunstmatige en verwarmde rotsen liggen. Heel af en toe hoor je de bavianen zich vermaken in de bavianenarena naast de parking. Aan het begin, net voorbij huisnummer 12, word je aan de linkerkant vaak begroet door een groepje vrolijke ezels, die met hun gezellige gebalk wat leven in de brouwerij brengen. Het grondwater wordt hier door WMD Drenthe opgepompt en voorziet een deel van Noord-Nederland van het zuiverst denkbare drinkwater.
