Meer dan honderd bezoekers komen af op de film Het oneindige zoeken over M. C. over Escher. Vanwege het grote aantal bezoekers wordt de film in de grote zaal vertoond. In plaats van verduisteringsgordijnen zijn daar grote raampartijen waardoorheen het avondlijk duister voor voldoende zwart zorgt.
Geen kunstenaar maar wiskundige
We zien de in Friesland geboren kunstenaar die over zichzelf zegt: “Ik ben niet een kunstenaar, ik ben een wiskundige.” In de film volgen we Escher op zijn reizen naar Spanje en Italië. Later vestigt hij zich in Italië. We maken kennis met zijn vrouw Jetta en hun twee zoons. Het is een schitterende film. Dat er af en toe een kleine hapering in de projectie is neemt iedereen voor lief. De sympa entreeprijs, de gratis koffie en thee vooraf, geschonken door de vriendelijkste gezichten die je maar kan wensen, maken alles goed.
Invloed van Bach
De film geeft een zeer compleet beeld van leven en werk van deze imponerende kunstenaar. Ondanks de successen blijft Escher een tobber en een twijfelaar. Escher raakt geïnspireerd door geometrische vormen op eenvoudig ogende tegeltjes die hij tegenkomt in het Alhambra in Granada. Ook de muziek van Bach stimuleert en inspireert Escher. Het mathematische, het dwingende ritme, de herhaalde cadans in deze muziek doen het. Dat Escher wijd en zijd bekend is bewijst wel het feit dat Mick Jagger hem per brief vraagt een hoesontwerp te maken. Dat wijst Escher evenwel af.
Systematiseren
Schitterend komen de prachtige beelden voorbij van eindeloze trappen, vlinders, reptielen, vogels en vissen die in elkaar overgaan. Het wiskundige in zijn werk noemt hij het resultaat van systematiseren en weer vraagt hij zichzelf af of het wel kunst is wat hij maakt. Het oneindige zoeken blijft maar doorgaan. Dat zijn populariteit blijvend is, bewijst deze mooie filmavond in Noordbarge.
