Deel 3: Met en tegen de gemeente Emmen.
De tijd gaat snel, het zal rond 2014 zijn geweest. Een mevrouw neemt namens de gemeente Emmen contact op met Noordbarge om te gaan praten over de grenzen van ons dorp. Praten kan altijd, dus u bent van harte welkom. Daar kwam zij met een rol tekeningen onder de arm.
Ze rolde de tekeningen uit en zei: “Dit zijn de nieuwe grenzen van Noordbarge,” duidend op het met een pennenstreek wegvagen van de Noordbargerstraat ten oosten van de Hondsrugweg. Als voorzitter van onze vereniging zei ik: “Zo?” Wetend dat je op zo’n moment niet te veel moet zeggen. Haar reactie was ongeveer: “Fijn dat u het met me eens bent, dat gaat lekker snel.” Als voorzitter kon ik toen vragen: “Waar leid je dat uit af? Er is nog wel wat meer over te zeggen.”
“Je bent hier aanwezig bij de voorzitter van de Vereniging Plaatselijk Belang Noordbarge. Wij zijn een zelfstandige organisatie met statuten en daar is een omschrijving in opgenomen van het grondgebied van Noordbarge. De Noordbargers in dat deel van de Noordbargerstraat zijn lid van de vereniging, betalen contributie, nemen deel aan activiteiten en we halen er oud papier op. Wie denk je dat je bent om daar vanuit de gemeente Emmen ‘iets’ over te zeggen? Wij willen graag met de gemeente overleggen, maar als het overleg niet met ons is dan is het tegen ons. Die bewoners zijn trots op het wonen in Noordbarge, dat kan je ze zomaar niet afnemen!”
Verbaasd keek ze mij aan en zei: “Maar Onno, dit is een besluit van de gemeenteraad!” om maar kracht te zetten achter haar bezoek en mededeling over de grenzen van ons dorp.
Toen lag de bal voor open doel en zei ik: “Dan wil ik graag en eerst het besluit van de gemeenteraad zien over de grenzen van Noordbarge. Wil je nog koffie? Nee, dan ga ik dat besluit van de gemeenteraad eerst opzoeken.”
Wordt vervolgd.