Vorig jaar september ging ik op bezoek bij de bouw van de stadsboerderij en verheugde ik mij er op om ouderwetse griesmeelpudding te maken van verse volle melk. De verwachting was dat rond de zomer de bouw zou zijn voltooid. Het heeft allemaal wat langer geduurd en corona zorgde ervoor dat het ook niet de tijd was om te openen. Maar nu lijkt het er toch van de te komen. De oplettende inwoners van Noordbarge hebben al gemerkt dat er activiteiten zijn. Tijd om te kijken of ik al melk kan komen halen.
Ik spreek Rick en Gert-Jan Nijhoff op zondagmorgen. De zon schijnt en ze hebben het druk met de bezoekers. Vele gezinnen met kinderen weten “de boerderij met zuivel en meer” al te vinden. De tafeltjes binnen en buiten zijn goed gevuld en de trapskelters worden flink gebruikt. Er is een bochtig circuit tussen de bomen door gemaakt.
De boeren blijken ware horeca-bazen en bevelen de schapentaartjes en boerderijgebakjes met passie aan. Op deze drukke dagen werkt de hele familie mee om iedereen vlot van een kopje koffie en meer te voorzien. De parkeerplaats vult zich vanaf 10 uur al snel met een aantal auto’s waarvan vele met een kinderzitje. De fietsenrekken zijn zelfs meer dan vol. Niet voor niets start op 1 mei een kok en wordt het patisserie-assortiment groter. Tijd voor een high tea in plaats van koffie? Ja dat zou kunnen en ook een verjaardagsfeest of wellicht barbecue. “We zijn nog wat aan het uitzoeken waar de klanten om vragen”. Het valt me op dat we niet de enige met grijs haar zijn.
Maar ik kwam natuurlijk ook voor de melk want ik wil die griesmeelpudding nu toch een keer maken. Er is goed nieuws zeggen de mannen. Sinds kort zitten niet alleen de schapen, de ezels en de geiten in de stal maar ook 19 prachtige Jersey vaarzen. En binnenkort komen er nog enkele bij.
Vaarzen? Dat betekent een geboortegolf dit najaar? Klopt helemaal en zo vertellen ze verder: “We gaan dit najaar starten met kaasmaken en na rijping zijn de kazen dan in november-december klaar voor consumptie. Maar je kan zelf in de stal kijken”.
Buiten kijk ik om me heen. Het is toch best wel een imposante boerderij met mooie oprit in het groen en een bloeiend sedumdak. Binnen liggen de schapen in het stro, het zonnetje komt door de wand. Ze hebben “de jas” al uit. Het schapen-scheren was onlangs en het was er “barstens druk” zo vertelden een opa en oma uit Noordbarge ons al.
In een opgroeihok zitten kuikentjes onder de warme lamp, buiten het bereik van kinderhandjes. De Jersey koeien schrikken niet van de schelle stemmetje en snelle handjes. Sterker nog ze rekken zich eerder wat uit om contact te maken met de toegestoken handen. Ontmoeten stad en platteland elkaar hier daadwerkelijk?
De koeien kunnen rondlopen of liggen comfortabel op rubber matrassen valt mij op. Dat is heel wat anders als een ouderwetse grupstal met een harde betonvloer. De ruimte voor het melken is nog leeg maar in augustus wordt de melkrobot geïnstalleerd. De stal is gebouwd voor 60 koeien plus jongvee. Dat gaat zo heel snel niet vertelt Rick: “We hebben nu een vergunning maar we hebben ook nog steeds te maken met stikstofregels. Oja die melkrobot! Er komt dus melk voor mijn griesmeelpudding! Wordt vervolgd.